یادش بخیر وقتی بچه بودم دسته های زنجیر زنی یه نظم خیلی جالب و قشنگی داشتن!

اول پیر غلام ها بودن بعد جوونا و آخر صف هم بچه های کوچیک بودن که به دنبالشون مادر پدر بچه کوچیکا راه می افتادن...

ولی الان از اول تا آخر همه جوون هستن و به دنبالشون هم چشم های هستن که فقط زمینه های گناه رو فراهم میکنن...

یکم فکر کنید! شرکت تو دسته هایی زنجیر زنی برای ما چه ثوابی جز گناه داره وقتی که هزاران چشم در حال تماشای ما هستن؟

یک سال منتظریم تا محرم بیاید...

و وقتی هم که می آید با یک چشم بر هم زدن تمام میشود...

ببین چقدر زود 6 روز گذشت! خودت رو اصلاح کردی؟

فقط 4 شب دیگه مونده از این 4 شب استفاده کن...

از کجا میدونی که محرم بدی زنده باشی؟!

خیلی مشکل دارم... تو زندگی همش به بن بست میخورم... دیگه به آخر رسیدم...

در روایات شیعه آمده است که باید در مصیبت صبر کرد و از بی قراری و بی تابی پرهیز نمود و از سیلی بر چهره زدن و مانند آن خودداری کرد. با این وصف، چرا شیعه در ایام سوگواری بر خلاف این احادیث گام عمل می کند؟

در یک سو امام صادق(ع) می گوید: «من از دو طریق نوادۀ ابوبکر هستم» و در سوی دیگر، شیعیان روایاتی از او نقل می کنند که ابوبکر را مذمّت کرده است. چگونه می توان این دو را جمع کرد؟

چرا علی بن ابی طالب(ع) نام خلفا را بر فرزندانش نهاد؟